សាសនា​ម៉ីង​​ត្រូវ​បាន​បង្កើត​ឡើង​ដោយ​សាសនិក​មួយ​ក្រុម​មក​ពី​Persian។​ នៅ​រជ្ជកាល​ថាង​ ពួក​គេ​បាន​ចោល​ម​កដល់​ប្រទេស​ចិន និង​បាន​ចាប់​ផ្តើម​អភិវឌ្ឍន៍​ពី​ពេល​នោះ​តទៅ។​ មក​ដល់​រជ្ជកាល​សុង សាសនិក​មួយ​ក្រុម​នេះ​បាន​ដាក់​ឈ្មោះ​សាសនា​គេ​ថា​ សាសនា​ម៉ីង​។សាសនា​នេះ បាន​​គោរព​យ៉ាង​ខ្ពង់​ខ្ពស់​ទៅ​លើ​ពន្លឺព្រោះ​ពួក​គេ​យល់​ថា​ពន្លឺ​ប្រាកដ​ជា​អាច​យក​ឈ្នះ​ភាព ងងឹត​បាន​។​ នៅ​រជ្ជកាល​សុង​ សាសនា​នេះ​មាន​គោល​ជំនឿ​ផ្តោត​សំខាន់​លើ​ ភាព​បរិសុទ្ធ ជ្រះថ្លា​ ថាមពល​ និង​ ប្រាជ្ញា។ សាសនិក​របស់​សាសនា​នេះ​គឺមាន​មក​ពី​គ្រប់​ទិស​ទី​ ពួកគេ​ភាគ​ច្រើន​ស្លៀកពាក់​ស បរិភោគ​អាហារ​បួស​ ហើយ​ថែម​ទាំង​មាន​បក្ស​សម្ពន័ណ្ធ​ច្រើន​ និង​ភាព​អាថ៍កំបាំង​របស់​ពួក​គេ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​រាជការ​និង​បក្ស​ដទៃ​ច្រណែន​ ហើយ​បាន​ហៅ​សាសនា​នេះ​ថា​ជា​សាសនា​បិសាច។ តាម​ការពិត​សាសនា​នេះ​មាន​គំនិត​​យ៉ាង​មុតមាំ​ក្នុង​ការ​​សង្គ្រោះ​ពិភព​លោក ទី​ណា​មាន​ទុក្ខ​លំបាក​ សាសនិក​របស់​ពូក​គេ​នឹង​ជួយ​ ហើយ​ចាប់​ផ្តើម​សាមគ្គី​គ្នា​ឡើង​។ រី​ឯ​ក្បាច់​គុណ​របស់​សាសនា​នេះ គឺ​មាន​ច្រើន​សណ្ឋាន​ និង​មាន​ភាពខ្លាំង​ខ្លា មិន​ចាញ់​បក្ស​ដទៃ​​ឡើយ​ ដូច្នោះ​ហើយ​ក៏​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ការ​គំរាម​កំហែង​ដល់រាជ​កាល​ផង​ដែរ។

បក្សម៉ីង Saber [អ្នកចម្បាំងដ៏វិសុទ្ធ]​មានជំនាញខាងប្រមូលផ្តុំកំហឹងឱ្យក្លាយជាកំលាំងដើម្បីប្រើប្រាស់កំាបិតសម្រាប់ធ្វើការវាយប្រហារយ៉ាងរហ័សនិងខ្លាំងក្លាបំផុតទៅលើសត្រូវ។

ក្បាច់​គុន​បក្ស​នេះ​ប្រៀប​ដូច​ភ្លើងដ៏​​ក្តៅ​​ដែល​​ឆេះ​មិន​ចេះ​រលត់​ស្នៀត​កាំ​បិត​ចេញ​ពីបេះដូង​ដ៏​វិសុទ្ធ​មិន​ខ្លាច​បាត់​បង់​នូវ​កំលាំង​​ការ​ប្រយុទ្ធ​កាន់​តែ​យូរ​កំលាំង​​វាយប្រហារ​ក៏​កាន់​តែ​ខ្លាំង​។